عوامل تعیین‌کننده در افزایش بهره‌مندی از عبادت:

شناخت و معرفت 

این که عبادت، چرا، چگونه و برای چه کسی انجام شود با شناخت و

 درک عبادت‌کننده رابطه مستقیم دارد. هر چه دانایی و معرفت در حوزه یاد شده افزون‌تر باشد، بهره‌مندی شخص نیز از عبادت و احساس لذت

 او فزون‌تر خواهد بود.

.نشاط 

نشاط و سرزندگی و دوری از سستی و تنبلی، در موفقیت هر کاری نقش کلیدی ایفا می‌کند. در انجام عبادت و درک شیرینی آن نیز، داشتن نشاط و حس و حال عبادت و پرهیز از انجام اجباری و از سر رفع تکلیف آن، بسیار مهم است

پیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) فرموده است: «آفت عبادت سستی است». تحف العقول، ص6

عبادتی که بدون نشاط انجام گیرد، نه تنها بهره فراوانی در پی نخواهد

 داشت بلکه چه بسا زیان‌هایی از جمله کم توجهی و خستگی در

 عبادت را در پی می‌آورد. پس برای درک شیرینی عبادت‌ها به این کلام

امیرالمۆمنین باید گوش جان سپرد که: «با نفس خود مدارا کن و به زور

 به عبادت وادارش مساز و از اوقات فراغت، نشاط و سرخوشی برای

بادت بهره‌گیر» (نهج البلاغه، نامه 69). پس هرگاه دل در حال روی

آوردن باشد آن را به انجام مستحبّات وادارید و هرگاه پشت کرد به انجام

 رائض از سوی آنها بسنده کنید». (نهج البلاغه، حکمت312)

"یعنی فقط واجبات را در زمانی که نشاط ندارید آنهم اول وقت انجام

دهید " خود اول وقت انجام دادن واجبات به نشاط انسان کمک میکند